فیزیوتراپی تنگی کانال نخاعی در اصفهان

رباط های ستون فقرات، به ویژه لیگامنتوم فلاووم، با افزایش سن سفت، انعطاف پذیرتر و ضخیم تر می شوند. این ویژگی ها می توانند به تنگی ستون فقرات کمک کنند. تنگی ممکن است سه قسمت رخ دهد:

• جایی که دم اسبی یا طناب نخاعی قرار دارد، کانال مرکزی نخاع یا تنگی مرکزی است.
• در مسیری که ریشه عصبی از کانال مرکزی خارج می‌شود (تنگی فرورفتگی جانبی).
• در سوراخ جانبی (تنگی روزنه) که در آن ریشه های عصبی فردی به خارج از بدن خارج می شوند.

علائم تنگی نخاع چیست و چگونه متوجه آن بشویم؟

درد گردن یا کمر می تواند بر روابط شما تأثیر بگذارد. عملکرد کاری شما را به خطر بیندازد. در روال ورزش و سبک زندگی شما اختلال ایجاد کند.
محل دقیقی که علائم تنگی نخاعی در آن ظاهر می شود، اغلب توسط ناحیه ستون فقرات آسیب دیده تعیین می شود. معمولاً قطر کانال نخاعی در موقعیت ‌های خمیده مانند نشستن، خم شدن به جلو، بهبود می ‌یابد. بنابراین این موقعیت‌ ها اغلب تسکین می‌ دهند. موقعیت هایی مانند ایستادن، خم شدن به عقب، راه رفتن در سربالایی، باعث گسترش ستون فقرات می شوند. این موقعیت ها تمایل دارند کانال ستون فقرات را بیشتر باریک کنند. که فضای اعصاب نخاعی را کاهش می دهد. به همین دلیل است که افراد مبتلا به تنگی اغلب ایستادن و راه رفتن طولانی مدت را مشکل می‌ کنند. برای آن ها نشستن باعث تسکین می ‌شود.

درمان تنگی نخاعی بر مدیریت علائم تمرکز دارد. بسته به شدت علائم و میزان محدود کردن فعالیت ‌های روزمره، درمان ‌ها می‌ توانند متفاوت باشند. در اینجا چند درمان وجود دارد، بسته به میزان درد شما:

• درمان‌های غیرجراحی: برای دردهای خفیف تا متوسط، روش‌ های درمانی محافظه‌ کارانه ‌تر می‌ تواند موثر باشد. این درمان ها شامل داروها، فیزیوتراپی تنگی کانال نخاعی و برنامه ‌های ورزشی می باشند. بیماران باید قبل از عمل جراحی، فیزیوتراپی تنگی کانال نخاعی محافظه کارانه را دنبال کنند.
• جراحی کمر تهاجمی کمتر: برای درد متوسط تا شدید، رفع فشار را می توان با جراحی کمتر تهاجمی انجام داد. جراحی به جای فیزیوتراپی تنگی کانال نخاعی انجام می شود. این جراحی همانند اسپیسرهای بین خاری است.
• جراحی سنتی کمر: برای دردهای متوسط تا شدید، رفع فشار یا همجوشی ستون فقرات ممکن است در نظر گرفته شود. زمانی که درمان ‌های محافظه ‌کارانه ‌تر همانند فیزیوتراپی تنگی کانال نخاعی در تسکین درد موفق نباشند.
• تحویل داروی هدفمند: برای دردهای مزمن شدید ناشی از تنگی نخاعی، تحویل داروی هدفمند ممکن است یک گزینه درمانی باشد. زمانی که درمان‌ های محافظه ‌کارانه همانند فیزیوتراپی تنگی کانال نخاعی به تسکین درد کمک نمی ‌کنند.

استراحت، داروهای ضدالتهاب غیر استروییدی و کاهش سطح فعالیت در مراحل حاد این بیماری توصیه میشود. بریس فنردار کمری برای کاهش حرکت ستون فقرات و ایجاد فلکسیون خفیف نیز کمک کننده است. تقویت عضلات شکم در کاهش لوردوز کمری و کاهش علایم مفید است. تعدیل فعالیت های بیمار نیز یکی از روش های درمان است.

به عنوان مثال به جای راه رفتن از دوچرخه استفاده نماید و از ایستادن طولانی مدت نیز پرهیز کند. فیزیوتراپی به عنوان یک راهکار موثر در کنترل علائم و کاهش درد در این عارضه محسوب می­شود. در کلینیک فيزيـوتراپي از روشهاي مختلف مانند الکتروتراپی، ليزر تراپی و اولتراسوند، مگنت، شاک ویو تراپی، تکار تراپی، تراکشن،  مداليته­هاي گرمايی و سرمايی، درای نیدلینگ، ماساژ، تکنیک­های دستي، تمرينـات درمـاني و آب درمانی اسـتفاده مي­شود. در مواردی که علایم با درمان های حمایتی بهبود نیابند ممکن است جراحی پیشنهاد شود. در این موارد با برداشتن استئوفیت­های نابجا و گشاد کردن قسمت های جانبی کانال در محل گرفتار، فشار موجود در کانال نخاعی را برطرف می سازند.

هنگامی که عصب فشرده می شود، طیف وسیعی از علائم با شدت متفاوت ظاهر می شود. علائم تنگی ستون فقرات بسته به عواملی می تواند متفاوت باشد. از جمله شدت تنگی، حساسیت اعصاب و سطح یا سطوحی که تنگی در آن رخ می دهد. علائم عبارتند از:

• درد پشت / باسن
• درد ارجاعی به پایین ران / ساق پا / پا
• احساس سوزش و درد در قسمت پایین بدن (سیاتیک)
• گرفتگی در پاها
• سفتی یا درد
• ضعف عضلانی
• کاهش رفلکس
• درد کانونی در نزدیکی محل فشرده سازی

• درد می تواند هر دو طرف را به طور همزان درگیرر کند، یا می تواد یک طرفه باشد.
• ضعف، گرفتگی، بی حسی و سوزن سوزن شدن در انگشتان دست یا پا
• درد در امتداد عصب متصل منتشر می شود.
• درد نوع “کلودیکاسیون” شایع است، که به درد در پاها اشاره دارد. با ایستادن و راه رفتن طولانی مدت بدتر می شود.
• درد با نشستن، خم شدن تنه به جلو، دوالا شدن یا دراز کشیدن بهبود می­یابد و با ایستادن طولانی مدت یا اکستانسیون (باز شدن) کمری تشدید می­گردد. (به طور کلی بیماران درد ناحیه کمری دارند که با فعالیت بدتر و با استراحت بهتر می شود)
• تشدید علائم با ایستادن یا راه رفتن در طولانی مدت
• تغییر عملکرد مثانه و روده (مثل تکرر و بی اختیار ادرار)
• بی حسی، گرفتگی و ضعف در پاها و کمر

اطلاعات بیشتر درباره تنگی کانال نخاع

كاهش ارتفاع ديسك بين مهره­اي در اين بيماران منجر به افزايش فشار مكانيكي بر مفاصل فاست مي گردد كه يكي از علل كمردرد در اين بيماران، علاوه بر فشار برروي عناصر عصبي، است. كمردرد در اين بيماران ممكن است به باسن و ران تير بكشد. درد اين افراد با ايستادن و راه رفتن تشديد مي شود و با خم كردن كمر و يا نشستن در 90-83% بيماران قطع مي شود. تنگی ممکن است سطوح مختلف کانال نخاع را درگیر سازد و یا میتواند فقط یک فضای مهرهای را درگیر سازد. این ضایعه معموالً مربوط به بیماران مسن­تر از 50 سال می­باشد ولی در بیماران جوان­تر به­ ویژه اگر مستعد بیماری مادرزادی تنگی کانال یا دارای ترومای قبلی (ضربات قبلی) به ستون فقرات باشند شایع است.